Elementy gier i rywalizacji towarzyszą człowiekowi już od najmłodszych lat, skutecznie motywując pojedyncze jednostki, oraz całe grupy społeczne, do szukania nowych rozwiązań i rozwoju. Każda niemal gra zawierając w sobie pierwiastek zabawy, skutecznie wspiera procesy poznawcze i pomaga w uwewnętrznieniu zdobytych informacji i umiejętności.
Gra czy grywalizacja – podstawowe różnice.
W przeciwieństwie do gry, będącej zamkniętym, ograniczonym w czasie i zaplanowanym projektem, w który wkracza gracz (pojedyncza osoba lub zespół), grywalizacja to proces mający na celu wywołanie konkretnych, zaplanowanych zachowań. To nic innego jak elementy gier nałożone na rzeczywistość. Grywalizacja towarzyszy człowiekowi w postaci programów lojalnościowych i partnerskich, w których aby zyskać obiecany benefit, konsument zobowiązany jest np. do zbierania punktów, regularnego dokonywania zakupów w danej sieci sklepów itp. Warto zaznaczyć, że grywalizacja wtapiając się w rzeczywistość, wywołuje konkretne zachowania behawioralne, nie skupiając na sobie uwagi człowieka, dzięki czemu możliwa jest do zastosowania niemal w każdej dziedzinie ludzkiego życia.
Gry szkoleniowe.
Gry szkoleniowe, nazywane inaczej grami symulacyjnymi, to jedna z wielu gałęzi gier, z powodzeniem wykorzystywane w biznesie i kształtowaniu rozwoju osobistego przez szkoleniowców, coachów i trenerów osobistych. Dzięki symulacjom mającym miejsce podczas gry, możliwe jest prześledzenie procesów decyzyjnych czy eksploracja nowych rozwiązań bez ponoszenia znacznych kosztów eksperymentu. Prześledzenie procesów strategicznych, mające miejsce podczas gry pozwala wyeliminować błędnie działające elementy danego systemu. Gry symulacyjne stają się więc źródłem refleksji i inspiracji, a ich zadaniem jest doprowadzenie do poprawy pracy pojedynczych osób, jak i całych zespołów.
Walory szkoleniowe gier w biznesie.
Nie podlega dyskusji, że gry wspomagają procesy poznawcze, a dzięki elementowi zabawy przyspieszają tempo oraz skuteczność nauki. W prowadzonych rozgrywkach można zaobserwować cztery etapy cyklu Kolba:
- odczuwanie (wynikające z konkretnego doświadczenia),
- obserwowanie (refleksyjna obserwacja rzeczywistości),
- myślenie (tworzenie hipotez),
- działanie (eksperymentowanie).
Podczas trwania gry, uczestnicy mierząc się bezpośrednio z konkretnymi problemami, motywowani są do poszukiwania rozwiązań. Poznają możliwości radzenia sobie w trudnych sytuacjach, są uwrażliwiani na pojawiające się w otoczeniu okoliczności oraz uczą się budować trwałe relacje oparte na współpracy i wspólnym dążeniu do konkretnego celu. Warto pamiętać, że priorytetem gier szkoleniowych nie jest zatem poszerzanie teoretycznej, podręcznikowej wiedzy graczy (informacje te można z powodzeniem pozyskać między innymi z książek, kursów czy wykładów). Celem gier symulacyjnych jest budowanie założonych przez projektantów gry postaw i zachowań.
Przykłady gier szkoleniowych.
Odpowiednio zaprojektowane gry symulacyjne mogą służyć do kreowania pożądanych zachowań niemal w każdej dziedzinie życia.
Przykładem ciekawej gry szkoleniowej jest skierowana do młodzieży Game-X-Reaktywacja, podczas której uczestnicy nie tylko poznają mechanizmy powstawania uzależnień behawioralnych i zachowań kompulsywnych, ale też uczą się radzić sobie w trudnych sytuacjach, budować dobre nawyki i wychwytywać symptomy niepożądanych działań u pozostałych uczestników.
Kolejnym, wartym wspomnienia przykładem gry symulacyjnej jest autoKOREKTA. Podczas rozgrywki uczestnicy biorą udział w procesie przemian zachodzących w wewnętrznych strukturach organizacji ucząc się, że odpowiedni moment reakcji oraz otwartość na zmiany przynosi konkretne korzyści.
Dowiedz się więcej na https://experiencecorner.com/